Այդ օրը հայոց աստվածների հայր Արամազդի պալատի շքեղ դահլիճում հավաքվել էին հայոց աշխարհի բոլոր մրգերը՝ ծիրանը, խաղողը, դեղձը, խնձորը, տանձը, կեռասը, սալորը, սերկևիլը, փշատը, նուռը… Գահերին բազմել էին հայոց աստվածները՝ Արամազդը, Անահիտը, Վահագնը, Աստղիկը, Տիրը, Նանեն, Միհրը և Վանատուրը: Նրանք պետք է որոշեին, թե որ միրգն է հաղթելու այդ օրվա մրցույթում: Մրգերից յուրաքանչյուրը շլացնում էր իր զգեստի շքեղությամբ և ոսկեզօծ, դրվագազարդ սկուտեղի մեջ շարված հյութալի մրգերի առատությամբ: Նռնենին հագել էր բոսորագույն ծաղիկներով զգեստ: Նրա աննման գեղեցկությունը շլացրել էր բոլորին: Բայց հիանալով հանդերձ՝ շատերը չարախոսում էին նրան. — Նռնենին միայն մի պտուղ է բերել: Բոլոր մասնակիցներն իրենց նախատող հայացքներն էին ուղղել նռնենուն: Հանկարծ նռնենին առաջ եկավ, իր մեկ հատիկ պտուղը դրեց սեղանին: Նուռը ճաքեց, և նրա հյութառատ, փայլփլուն հատիկները սփռվեցին բոլոր մրգերի կույտերի վրա և զարդարեցին դրանք: Դահլիճի ընդհանուր հիացմունքի և բուռն ծափահարությունների ներքո նռնենին վաստակեց ամենից շատ միավորները:
Комментарии
Отправить комментарий